Electric Soul Company (US) Blues Banana Peel Ruiselede (28-10-2024) reporter & photo credits: Marcel info organisatie: Banana Peel © Rootsville 2024

Na een meer dan kalme muzikale periode, werd het toch langzamerhand tijd om de draad werd op te pakken. Een beetje rust kan nooit kwaad, zeker als ik kijk naar de drukke muzikale kalender van de komende maand november.

Kwestie van stilaan op te warmen trok ik naar Ruiselede en de alom gekende Banana Peel voor Electric Soul Company. Vermoedelijk een naam die bij velen alvast geen belletje laat rinkelen, ook bij mij niet. Tot je dan ziet wie de ruggengraat vormt van deze band en dan gaat je euro stilaan wel vallen.

Dit is een gloednieuw en verfrissend Chicago blues project. Electric Soul Company bestaat uit Fabrizio ‘Breezy’ Rodio, die Chicago al twintig jaar lang onveilig maakt en Will Jacobs. Deze laatste woonde jaren in de Windy City en verkaste later naar Berlijn. Samen begonnen ze hun carrière bij Linsey Alexander en ontwikkelden ze hun eigen muzikale identiteit. Hun wegen scheidden enigszins, maar nu, twaalf jaar later, zijn ze herenigd. En hoe! Het spreekt voor zich dat deze twee toppers samen garant staan voor een show om U tegen te zeggen. Ze improviseren, zingen diep en intens en leggen met hun eigen unieke stijl en ervaring een parel van een blues puzzel. Daar mochten wij natuurlijk niet ontbreken. Om deze twee toppers te begeleiden hebben we Lorenzo Francocci op drums en Light Palone aan de basgitaar.

Voor eens was de oude joint niet uitverkocht maar toch aangenaam gevuld en om met een versleten cliché te zeggen, na afloop, zouden de afwezigen alweer ongelijk krijgen.

Stipt op tijd verscheen het viertal op het podium en werd er stevig gestart met het zeer funky instrumentaal ‘Sho Feels Good’, waarna werd overgegaan op een fijne shuffle met ‘Hey Baby’ gevolgd door ‘Been There Done That’, pure soul van grote klasse. Breezy maakte ondertussen van de gelegenheid gebruik om de band voor te stellen. Buiten onze twee gitaarslingers mocht de ritmesectie er alvast zijn. De twee stonden pal als een rots. Stevige baslijnen en een drummer die het ritme constant wist strak te houden en drumde als een metronoom.

Het bleef zeer ritmisch, zonder één enkel rustpunt met ‘Don’t Get Close To Me’ en het stevige ‘Dirty Dog’. Will en Breezy verdeelden de zangpartijen onder elkaar en toonden hun skills op de gitaar. Duidelijk twee toppers waar de aanwezigen alvast konden van genieten. Eventjes het tempo naar beneden met een slowblues van de bovenste plank met ‘I Think I Need You’, waar Will zich volledig kon laten gaan. Soul, funk en blues gingen hand in hand in deze eerste set en de tijd vloog zo voorbij . Met ‘C.H.I.C.A.G.O’ , een eigen song van Breezy, gingen we stilaan richting pauze en de eerste set werd afgesloten met ‘We Still Got A Thing’, nummer dat op de nieuwe schijf staat en deze is vers van de pers. Zeer goede eerste deel, alles past perfect. Beide heren bezitten een goede stem die perfect past bij de gebrachte song die, by the way, allemaal originals zijn. Achter hen een geweldig ritmisch duo, dit was alvast een lekker eerste deel.

Na een korte pauze keerden de heren terug waar ze ons hadden achtergelaten om ons te leiden door een tweede set die in kwaliteit alvast niet zou moeten onderdoen voor Part One. Startend met ‘Down On Haslted’, werd er vervolgd met ‘Biloxy Bay’ en het heel knappe ‘Our Love’ en alweer viel de knappe stem van Will Jacobs op. Onze twee stringbenders vinden elkaar en vullen elkaar perfect aan. Geregeld een grapje tussendoor en een nipje aan hun klaarstaande Duvel, het was compleet relaxed en smooth. En zo klonken de songs ook met ‘Mexico Calling’ en ‘Pick Up Blues’. En dan kregen we een cover voorgeschoteld met het zeer mooi gebrachte ‘Woman Across The River’ van Freddie King. Nou moe, dat was er eentje dat kon tellen.

Na ‘Woman Got To Have It’ en ‘Have You Ever Loved A Woman’ (alweer van Freddie King) mocht Will een snaar gaan vervangen die hij in al zijn passie had afgebroken. De band nam het even over en Will kwam op tijd terug om deze schitterende tweede set af te sluiten. Gezien het nog geen 23 uur was, werden ze door MC Frankie erop gewezen dat het nog even te vroeg was om ons te verlaten en zonder morren werd er nog eentje “for the road” afgevuurd met ‘Never Make Your Move’ en werd de band nog eens voorgesteld met een meer dan verdiend applaus tot gevolgd.

Dit was alweer een optreden om in te kaderen. Muzikaal was het top, mooi opgebouwde sets en een goede variatie tussen blues, soul en een streepje funk. Niets op aan te merken en zoals ik in het begin al placht te zeggen, de afwezigen hadden alweer ongelijk.

Volgende afspraak is al volgende maandag met de komst van Nick Moss Band feat. Dennis Gruenling. Cheers Folks!!!

Marcel